Osiedle Coopers Chase to wymarzone miejsce dla każdego seniora. Basen, sauna, zumba, pilates, a w przerwach kieliszeczek winka. Niektórzy z mieszkańców potrzebują jednak większych wrażeń. Czwórka przyjaciół (oczywiście oni twierdzą, że wcale nimi nie są) zakłada Czwartkowy Klub Zbrodni. Jego członkowie Joyce, Elizabeth, Ron i Ibrahim co tydzień omawiają przypadki nierozwiązanych morderstw. Kiedy jednak zostaje zabity miejscowy deweloper, ich klub staje się czymś więcej niż tylko niewinną zabawą emerytów.
Bardzo czekałam na tę książkę i początkowo przeżyłam rozczarowanie. Wszystko wydawało się rozwlekłe, niczym popijany przez cały dzień jeden kieliszek sherry. Żarty mnie nie bawiły i nie trafiał do mnie humor sytuacyjny - lepkość niczym wspomniane sherry. Warto było się jednak przemęczyć, bo po parunastu stronach akcja wybucha niczym szampan. Owszem, na sposób rozwiązywania niektórych tajemnic, patrzymy z przymrużeniem oka. Seniorzy na każdym kroku są sprytniejsi od policji i mają imponujące "źródło kontaktów". Nie jest to jednak podręcznik szpiegowski ani mroczny kryminał. Czytając książkę, mamy się po prostu dobrze bawić.
Największym autem książki są wykreowani przez autora bohaterowie. To nie są ślamazarni i nieporadni emeryci. Na pierwszy plan wysuwają się postaci kobiece. Elizabeth pewna siebie i bardzo inteligentna babka i z pozoru cicha i spokojna Joyce. Niech nie zwiodą was pozory, bo każda z nich niejednokrotnie was zaskoczy.
Mam nadzieję, że ta przesympatyczna czwórka zaskoczy mnie jeszcze niejeden raz!
Zawsze daję autorowi kilka stron na rozkręcenie się więc mnie nie przeraża początkowa nuda. Skoro potem dał radę, to chętnie sama się przekonam, co wyczyniają państwo emeryci ;)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
https://subjektiv-buch.blogspot.com/