Pewnie, gdyby nie wyzwanie czytelnicze, nie sięgnęłabym po ten tomik. Ostatnio bardzo rzadko sięgam po poezję. Czytanie wierszy Emily Dickinson to powrót do nastoletnich czasów, kiedy to zaczytywałam się jej twórczością, a nawet próbowałam ją samodzielnie tłumaczyć.
Po parunastu latach, twórczość Emily Dickinson nadal zachwyca. To nie jest twórczość wydumana, kwieciste poematy. Z pozoru zbitek prostych słów, które tworzą niesamowitą głębię, prowokują do przemyśleń. Zadziwiające jest to, że kobieta która przez ostatnie dwadzieścia lat swojego życia nie wychodziła z domu, potrafi przedstawić w tak wiarygodny sposób ludzką psychikę, emocje.
Myślę, że ten krótki zbiór jest idealnym wstępem do dalszej twórczości poetki, choć mi osobiście zabrakło mojego ulubionego wiersza "Jestem nikim..."
"Liryki najpiękniejsze"
Emily Dickinson
tłumaczenie: Stanisław Barańczak
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz